Κόκκινες παραισθησιογόνες παπαρούνες

Κοίτα το πρόσωπό σου στον καθρέφτη. Έχεις σχιστεί. Αριστερά από τη μύτη, κάτω από το κάτω βλέφαρο- το αριστερό κάτω βλέφαρο-. Δεν το βλέπεις;.. Φαίνεται βαθύ. Έτοιμο να στάξει αίμα. Πρόσεχε μη μολυνθεί. Άσε με να του ρίξω μια ματιά. Άσε με να πλύνω την πληγή σου.. ή καλύτερα να τη γλύψω. Το σάλιο, ξέρεις, έχει ιαματικές ιδιότητες. Πήζει ταχύτερα το αίμα. Μη φοβάσαι.. Όχι, δεν θα σε πονέσω. Μετά θα το φυσήξω απαλά να στεγνώσει και όταν κλείσει για τα καλά, θα στο φιλήσω. Όπως σε φιλούσε όταν ήσουν μικρός η μαμά σου στο μέτωπο. Έτσι θα σε φιλήσω. Στοργικά, μητρικά. θα σου φυσήξω αγάπη κι εσύ θα κλείσεις τα μάτια και θα ονειρευτείς λιβάδια με κόκκινες παπαρούνες. Και θα ονειρευτείς ότι είσαι μια πολύχρωμη πεταλούδα. Και θα ονειρευτείς ότι πετάς ευτυχισμένη από παπαρούνα σε παπαρούνα και ρουφάς το πολύτιμο παραισθησιογόνο νέκταρ της. Και θα ονειρευτείς ότι ονειρεύεσαι ότι είσαι άνθρωπος που ‘χε κάποτε ένα παλιό τραύμα, αριστερά από τη μύτη, κάτω από το κάτω βλέφαρο– το αριστερό κάτω βλέφαρο-. Αλλά μια καλή νεράιδα το έγλειψε, και μετά το φύσηξε, και μετά το φίλησε, όπως σε φίλαγε μικρό η μαμά σου, και μετά έκλεισες γλυκά τα μάτια ευτυχισμένος, γαλήνιος, πλήρης… Κι ονειρεύτηκες λιβάδια με κόκκινες παραισθησιογόνες παπαρούνες και πολύχρωμες πεταλούδες…

Για να δω καλύτερα… Ά, δεν έχεις σχιστεί. Απλά έχει ραγίσει ο καθρέφτης.