Το stencil, ένα καινούργιο φαινόμενο τρόπου έκφρασης στον δημόσιο αστικό χώρο, εντάσσεται στα πλαίσια της σύγχρονης τέχνης του δρόμου (street art). Η τέχνη αυτή αναπτύσσεται εδώ και δυο δεκαετίες στις δυτικές μεγαλουπόλεις, και ξεκίνησε από τους αναγνωρισμένους ευρέως καλλιτέχνες, τις δεκαετίας του ’80, Keith Haring και Jean-Michel Asquint.
Η πρώτη μορφή και έκφραση της τέχνης του δρόμου είναι το Graffiti, το οποίο ξεκίνησε ως δυνατή υποκουλτούρα, συνδεδεμένη με αυτή της μουσικής Hip-Hop και Rap, που αναπτύχθηκε στις Η.Π.Α. στις υποβαθμισμένες περιοχές των μεγαλουπόλεων, από καταπιεσμένους έγχρωμους, κυρίως νέους των λαϊκών, εργατικών στρωμάτων, που μέσω της μουσικής και του πρωτότυπου τρόπου τραγουδιού με βάση τον αυτοσχεδιασμό, αντιδρούσαν και διαμαρτύρονταν για τα πολλά προβλήματα τους και την πραγματικότητα. Ακόμη η σύνδεση του Graffiti και με την κουλτούρα των Extreme sports, skateboard και B.M.X. οδήγησε στον σχηματισμό ομάδων νέων με συγκεκριμένο ¨στυλ¨, (τα λεγόμενα “crewus”), που δραστηριοποιούνταν παραβατικά σε δημόσιους χώρους όπως πλατειές, πάρκα και όπου αλλού μπορούσαν.
Μουσική, αθλητισμός και ζωγραφική σε εναλλακτική μορφή και πρωτοποριακό τρόπο για την εποχή, αποτέλεσαν τα συστατικά μιας ισχυρής υποκουλτούρας που αντιδρούσε στην τότε υπάρχουσα κατάσταση. Η υποκουλτούρα αυτή κατάφερε εκτός του απλά να επιβιώσει, να ισχυροποιηθεί. Ταράζοντας τα νερά των καθημερινών αστικών εικόνων ώστε να αποτελέσει έναν απειλητικό αντίποδα της κρατούσας κουλτούρας. Η διαδικασία που το ¨σύστημα¨ χρησιμοποιεί για την αντιμετωπίσει τέτοιων απειλητικών καταστάσεων είναι πλέων γνωστή. Η υποκουλτούρα του Graffiti αφού ισχυροποιήθηκε, δοξάστηκε και κατά συνέπεια απείλησε, στην συνεχεία αφομοιώθηκε, αποποινικοποιήθηκε, εμπορευματοποιήθηκε και έφτασε στο σημείο να γίνει ένα ‘’προϊόν’’. Προϊόν για όποιον το θελήσει, το οποίο εξασφαλίζει στυλ, ταυτότητα, status, φίλους, ένταξη σε μια ομάδα και αποδοχή, δηλαδή χαρακτηριστικά πολύ σημαντικά για την κοινωνικοποίηση του ανθρώπου, ιδιαίτερα σε ένα αστικό περιβάλλον. Όμως, η υποκουλτούρα αυτή μετατράπηκε σε κυρίως ρεύμα χάνοντας τον αντιδραστικό της χαρακτήρα και την παραβατική της φύση , τα αρχικά της δηλαδή χαρακτηριστικά, την ουσία της. Τα graffiti διακοσμούν επί πληρωμή από δημόσια κτίρια μέχρι μαγαζιά, ράμπες τοποθετούνται σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους για να απομακρυνθούν οι δράσεις αυτές από τις πλατειές οι οποίες ¨καλλωπίζονται¨ και η hip-hop και η rap γίνονται “Gucci φόρεμα”.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες το Graffiti στις μέρες μας υπέστη μια ισχυρή μετάλλαξη σε αυτό που ορισμένοι ορίζουν ως «post-graffiti». Στη νέα αυτή τέχνη του δρόμου εντάσσονται καινοτόμες μορφές έκφρασης όπως αυτοκόλλητα, stencils, σφραγίδες.
Πυγη Φωτογραφίων: Google Images
Συνεχίζεται...
15 σχόλια:
Φίλε Ο.Κ. Θυμήσου να με ρωτήσεις για αυτό το post. Μου έλειψες.
διόρθωση: πυγή φωτωγραφύων
more more
Πολύ μ άρεσε το θέμα. Έχω φωταγραφίσει κάποια στην Αθήνα παλαιότερα - είναι όλα πολιτικά. Θα κοιτάξω αν δεν τα έχω σβήσει να σας τα στείλω.
Το στένσιλ είναι μια φτωχή τέχνη από άποψη υλικών κι αυτό της δίνει λαϊκή βάση, είναι πολύ γρήγορη, κι αυτό την κάνει πολιτικά χρήσιμη.. [Πολύ μ άρεσε το θέμα, λοιπόν :-)]
Κι ένα ακόμη, με την άδειά σας -- η τέχνη του δρόμου έγινε χοτ όταν υιοθετήθηκε από καλλιτέχνες ή όταν "ανακαλύφθηκαν" καλλιτέχνες της. Όχι το αντίστροφο.
o pause&play έχει μια τρελή database από stencils (+ στην αθήνα)..
κι άλλο , κι άλλο !!!
bigbip δείξε ρε και εσύ τα στένσιλ σου και φτιάξε και ένα στένσιλ για το Arxediamedia
nai. k sy kwlo-ariel, ftiakse k ena kwlo-banner. Ante , poly to kwlo-baresame..
Καλά αυτό δεν είναι blog πλέον, είναι πανεπιστήμιο, έτσι;
check banksy out
Wraia kala to pame!!! paidia thelw sxolia einai poly shmantika gia tin doulia mou!!!
Epomeno thema Roma!!
Aγγίζεις πολύ ευαίσθητες χορδές!!!
Axaxaxaxa. Κ γω έχω μια ευαίσθητη χορδή σε Milano ρε συ. Μήπως να κάνουμε κανένα forum γι αυτό? χαχαχα
Φίλε Chaca khan, νόμιζα πως εσύ είχες ανεβάσει το post. Pause & play κι άλλο, κι άλλο. Βάλε οτι έχεις. Κι εσυ bigbip.
Δημοσίευση σχολίου