πολύ συναίσθημα να ψάξω ετικέτα

επικέντρωση...νεκροί, μολότωφ, αναρχικοί, βγενόπουλος, βουλευτές, δημοκρατία, σύστημα, ξένοι, χρέη, έλληνες, δάνεια, πολιτικοί, πολιτική...από μακριά, στα βουνά, τα βλέπεις όλα διαφορετικά...αποστασιακά...από τα δακρυγόνα και τις μολοτωφ που λογικά θα καίνε κάτω από το σπίτι σου...διαβαζοντας αποσπασματικά και βλέποντας σπασμωδικά...
επικέντρωση...φταίνε, φταίμε, φταίω...έχουμε αρχίσει να τα παίρνουμε όλα πολύ στα σοβαρά...ίσως αυτό να είναι το πρόβλημα...πολύς εγωισμός, πολύς ξιπασμός και όποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται πια πολύ εύκολα...όλα φταίνε, όλοι φταίνε και εμείς φταίμε. τι θα κάνουμε;;;
επικέντρωση...εισπνοή, εισπνοή, εισπνοή...οργή, θυμός, αγανάκτηση...καμία έκλυση, εκπνοή, έκχυση
επικέντρωση...εμείς και εσείς, αντιπαράθεση, θέσεις, αντιθέσεις, παράταξη στο σύστημα, πόλεμος αντί ειρήνης, ειρήνη αντί πολέμου, δίπολα, αντιμαχίες
επικέντρωση...προπαγάνδα, προβοκάτσια, κατηγορίες, καταγγελίες...ΛΑΟΣ και ΚΚΕ, μαρφίν και αντιεξουσιαστές, αντικαθεστωτικοί και αντιβιακοί, αντι και υπέρ, υπέρ και αντί...
επικέντρωση...πολιτικό σύστημα, κόμματα, τράπεζες, αγορές, συνδικάτα...συμφέροντα εθνικά, ιδιωτικά, κοινωνικά...μαθητές, άνεργοι, λουμπέν, φόλα πατρίδα...κατεστημένο, καθεστώς...τρομοκράτες και κράτες...
τι μένει; μάλλον τίποτα...για στάσου...κάτι μένει...ένα κοκορετσάκι του Θωμά, ένα φακόριζο στο Λιβάδι Αυγουστο μήνα, ένας χορός την πρωτοχρονιά, ένα χταπόδι την καθαρά Δευτέρα, ένα ηλιοβασίλεμα το Σάββατο, μία βροχή την Κυριακή...πόσα λεφτά θέλω για όλα αυτά; πόσο αγώνα; πόσο επικέντρωση; πόσο να ζαλίζω το μυαλό μου;
όσοι με ξέρετε, ξέρετε πόσο πονώ και πόσο ενδιαφέρομαι για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μου...μα κάποιες φορές...κάποιες φορές...με πιάνει να σηκωθώ να φύγω από όλα, να πάω στα βουνά και στις παραλίες, να ξεφύγω από το παρελθόν που κουβαλάω, από το μέλλον που μου έχουν χτίσει, από το παρόν που δεν μπορώ να ξεφύγω...κάποιες φορές, κάποιες φορές, με πιάνει...να τα αφήσω όλα...ΟΛΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣ;;; ας είναι και για τον έρωτα, την αγάπη, το γέλιο και τη χαρά...ας είναι...δεν αντέχω άλλη πίκρα και οργή, θυμό και στεναχώρια, σκέψη και αναζήτηση...ΟΛΑ...ΟΛΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣ;;;

υγ: στο δια ταύτα...αυτό το μαγαζί δεν την γλυτώνει. το λέω χρόνια τώρα. τα νούμερα έχουν χάσει τη λογική τους. αυτό το μαγαζί έχει βαρέσει ουσιαστικά χρεωκοπία και πρέπει να κλείσει τώρα (με λιγότερα χρέη) παρά αύριο (με περισσότερα χρέη). αν αυτοί που τώρα διαχειρίζονται την κατάσταση που κληρονόμησαν (αγαπημένη έκφραση), δεν κατανοούν αυτό ή πιστεύουν ότι θα σώσουν την παρτίδα (αλλάξτε τα γράμματα και κάντε την πατρίδα) που ούτε στη φυλακή δεν την παίζουν ή ξέρουν τι ότι δεν σώζεται η παρτίδα και δουλεύουν για άλλους...μάλλον ισχύει το πρώτο...έχουν την αίσθηση ότι θα γίνουν εθνικοί ευεργέτες, αλλά μάλλον θα γίνουν εθνικοί κατα-δικαστές μας...
ποιοί θα χάσουν αν βαρέσουμε φαλίτο; oh my oh gosh...οι τράπεζες και μαζί όσοι έχουν καταθέσεις. πόσοι είναι αυτοί που έχουν καταθέσεις (και δεν χρωστούν σε δάνεια); όχι πάνω από ένα μύριο κατά μένα. άρα το δίλημμα είναι το εξής: α) φαλίτο και μπαμ σε κράτος, τράπεζες (παντώς εθνικότητος) και 1 μύριο και φτου και από την αρχή ή β) "σωτηρία" και καταδίκη για 10 μύρια μαλάκες;;;;
καλώς ήλθατε μαλάκες!!! να σκάβετε ξέρετε;