Αρχίδια Μανιφέστο (Σεντόνι φάση)

Ότι πιο λογικό μπορούσα να εκμαιεύσω απο ένα πανικό συλλογιστικού παραληρήματος μου με αφορμή το πόστ του chaka (http://arxediamedia.blogspot.com/2006/10/oo.html) και τα κόμμεντς σε αυτό , την υπόθεση του blogme.gr , το χαμό απόψεων και βεβαιοτήτων στη μπλογκόσφαιρα και το editorial του Tσαγκαρουσιάνου στη LiF0 χθές το πρωί στην πλατεία βικτωρίας, καφές και ήλιος και λόλα σταμάτα να μου φέρνεις αυτό το κουκουνάρι στα πόδια ανόητο ζώο , πήγαινε να κυνηγήσεις περιστέρια

1)εγώ είμαι blogger. Έχω την ευθύνη αυτών που κάνω και γράφω. Είναι πραγματικά τόσο απλό. Το οτι είμαι ανώνυμος σημάινει απλά οτι επιλέγω με ποιό τρόπο θα φανερωθώ υποστατικά. Δεν είναι κάτι κακό αυτό , ούτε καλό. Πραγματικά αυτό που θα έπρεπε να μας ενδιαφέρει είναι πώς το χρησιμοποιείς και όχι τι είναι.

2)παρόλα αυτά είμαι blogger και όχι δημοσιογράφος. Αυτό σημαίνει οτι δεν είναι απαραίτητο να είμαι αντικειμενικός σε όλα όσα λέω. Ο δημοσιογράφος θα έπρεπε να είναι ο ιερέας της πληροφορίας , εγώ αντίθετα δεν είμαι ιερέας της πληροφορίας , για την ακρίβεια δεν πιστεύω στην αξία της πληροφορίας, δεν πιστεύω κάν στην αξία της γνώσης και ο λόγος είναι οτι με προβληματίζει αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν η μεγάλη απάτη της εποχής μας , ο δικός μας μικρός μεσσαίωνας : η ταύτιση της πληροφορίας με τη γνώση και η ταύτιση της γνώσης με την αλήθεια. Άλλωστε ζούμε μια ψευδάισθηση , το είπε και ο Βούδδας.

3)Η θέση μου , σαν blogger, έτσι όπως την αντιλαμβάνομαι έχει ένα προνόμιο που μέχρι τώρα δε μου προσέφεραν τα υπόλοιπα μέσα επικοινωνίας σε τόσο μεγάλο βαθμό. Αυτό το προνόμιο είναι να μπορώ να επικοινωνώ με το σύμπαν ολόκληρο αμα κάτσει φάση. Αυτό το κάνω πολύ απλά. Φτιάχνω καφέ , ανοίγω τον υπολογιστή μου, συνδέομαι στο δίκτυο , ανεβάζω ενα πόστ. Κανένα άλλο μέσο δε μου προσφέρει τόσο μεγάλη αμεσότητα στο να εκφράσω την προσωπική μου άποψη και να αλληλεπιδράσω με το σύμπαν εκει έξω. Αυτό είναι καταπληκτικό. Το γουστάρω γιατι μου δίνεται βήμα να πώ αυτά που πιστεύω χωρίς βέβαια αυταπάτες οτι έχω πάντα δίκιο και νοιώθοντας λίγο ηλίθιος που πρέπει να τα εξηγώ όλα αυτά. Με αυτή την έννοια δε θα έπρεπε να περιμένουμε απο τους bloggers δημοσιογραφική συνέπεια. Εκτός κι αν θέλουν κάποιοι bloggers να λειτουργήσουν σα δημοσιογράφοι οποτε ισχύει για αυτούς ότι και για τους δημοσιογράφους : πρέπει να είναι αντικειμενικοί και να μη της γαμάνε το σπίτι της πληροφορίας που μεταδίδουν. Οπωσδήποτε όμως την ευθύνη αυτών που λέμε την έχουμε οι ίδιοι , είτε είμαστε bloggers που κάνουν τη φάση τους , είτε είμαστε wannabe δημοσιογράφοι (με την καλή ή την κακή έννοια), είτε είμαστε κινέζοι εκπαιδευτές σκίουρων (επίσης με την καλή ή την κακή έννοια).

4)εγώ μπορεί πχ να υποστηρίζω με πάθος οτι το φυστικοβούτυρο είναι μια μαλακία και μισή. Δε σημαίνει οτι είναι. Δε χρειάζεται να επαναλαμβάνω σε κάθε πόστ οτι αυτά που λέω είναι προσωπικές απόψεις και όχι η αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Δε θα κράξω κάποιον που γουστάρει το φυστικοβούτυρο ή τα σκυλάδικα ή το fame story ή τον Αρναούτογλου , γιατι αμα γουστάρει τότε εμένα πραγματικά δε μου πέφτει λόγος και θα είναι πολύ αλλαζονικό εκ μέρους μου να χρεώσω σε κάποιον άλλον κάτι που το βλέπω εγώ σαν βλακεία. Αλλα είναι νομίζω και υπερβολικά "ευαίσθητο" να με κατηγορήσει καποιος οτι είμαι άκυρος που κράζω κάτι το οποίο προσβάλλει την αισθητική μου με το χειρότερο τρόπο , για τον πολύ απλό λόγο οτι εκφράζω μια προσωπική άποψη. Δε την μπορώ τη φάση στην τηλεόραση και τη θεωρώ και επικίνδυνη, θεωρώ ευθύνη μου να διαμαρτύρομαι όταν το επίπεδο είναι τόσο χαμηλό και να αμύνομαι όσο μπορώ. Πείτε με ρομαντικό. Στα αρχίδια μου.

5)Νομίζω οτι είναι μετριοπάθεια το να λέμε οτι η τηλεόραση είναι χάλια αλλα οτι αξίζει σε αυτούς που τη χρησιμοποιούν. Για δύο λόγους : α)γιατι σόρρυ κιόλας αλλα θα ήθελα να τη χρησιμοποιώ και εγώ χωρίς να παθαίνω κατάθλιψη και β) γιατι θέλω να πιστεύω οτι το επίπεδο του κοινού καθορίζεται απο το επίπεδο της τηλεόρασης πολύ περισσότερο από ότι καθορίζεται το επίπεδο της τηλεόρασης απο το επίπεδο του κοινού. Είναι μια αδυναμία της τηλεόρασης , που θεωρητικά δεν έχει το "μέσο" που χρησιμοποιώ εγώ. Η τηλεόραση αντικατοπτρίζει ως ένα βαθμό τη κοινωνία , ενώ το διαδίκτυο είναι μια κοινωνία. Αυτό επιτρέψτε μου να πώ οτι εκτός των άλλων σημαίνει και οτι στην τηλεόραση σήμερα εγώ δεν αντικατοπτρίζομαι , ενώ στο διαδίκτυο υπάρχω. Κανείς δεν έχει δίκιο να μου καταλογίζει το οτι διαμαρτύρομαι και επιτίθεμαι σε ένα φαινόμενο του οποίου οι αξίες κυριαρχούν στη ζωή μου είτε το θέλω είτε όχι. Ναι δε βλέπω τηλεόραση αλλα ζώ σε μια κονωνία που τη ποτίζουν ιδανικά της πούτσας και αυτό επηρρεάζει και εμένα γιατι και εγώ είμαι μέρος αυτής της κονωνίας είτε βλέπω τηλεόραση είτε όχι. Είμαι ελέφαντας , όχι στρουθοκάμηλος.

6)Ο Ρουσόπουλος χθές στο Φόρουμ απαντώντας σε ερώτηση για το θέμα του blogme.gr είπε οτι δεν έχει ιδέα για την υπόθεση αλλα οτι κάποιοι μπλόγγερς διαδίδουν ψέμματα μέσω της τηλεόρασης και οτι αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει να αντιμετωπιστεί. ..... ΦΤΑΙΩ ΕΓΩ ΝΑ ΤΟΝ ΚΡΑΞΩ? ή θα πρέπει να πώ αααα τι μαλάκας θεέ μου αλλα εντάξει δε πειράζει , αυτοί που τον γουστάρουν έχουν κάθε δικαίωμα να τον γουστάρουν αρα εμένα δε μου πέφτει λόγος , δεν έχει νόημα να τον κράξω γιατι θα είναι σαν να κράζω αυτούς που τον γουστάρουν.

7)Ωστόσο όποιος θεωρεί τον Αρναούτογλου , την Τατιάνα , τον Τριανταφυλλόπουλο , την Κορομηλά και το Ρουσόπουλο γαμώ τα άτομα και τους ιδανικότερους ανθρώπους να εκπέμπουν απο ένα μέσο με τόσο μεγάλη επίδραση , οκ , πάω πάσο , είναι προφανές οτι είναι δικαίωμά του. Δυστυχώς σήμερα οι προβληματισμοί μας οριοθετούνται απο τα δικαιώματά μας. Αυτό νομίζω είναι λίγο αδιέξοδο γιατι έτσι όπως έχει γίνει η φάση σήμερα τα δικαιώματα αντί να μας απελευθερώνουν , μας περιορίζουν. Εμείς δηλαδή το κάνουμε αυτό , τα δικαιώματα δεν κινούνται , στέκουν ακίνητα στην υπερβατικότητά τους. Εγώ όμως δεν είμαι τα δικαιώματά μου.

8)Είναι εξίσου επικίνδυνο να θέλω να πεθάνει ή να εξαφανιστεί όποιος είναι για μένα επικίνδυνος με την αιτιολογία οτι δε τον γουστάρω. Αυτό νομίζω οτι είναι αυτονόητο για ποιό λόγο είναι αλήθεια. Και επιπλέον θα ανησυχούσα αν δεν ήταν δυνατόν να υπάρχουν ηλίθιοι άνθρωποι στους δέκτες της τηλεόρασης. Απλά θα προτιμούσα να υπάρχουν άλλοι στη θέση τους ή ακόμα καλύτερα και κάποιοι άλλοι ωστε το επίπεδο να μην είναι flat οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.

9)Επειδή ακριβώς στο διαδίκτυο η επικοινωνία είναι κοινωνικό γεγονός , καλό είναι να μην ξεχνάμε οτι το προνόμιο της αλληλεπίδρασης που έχουμε, καθορίζεται σημαντικά και απο τη δυνατότητα των άλλων να διαφωνήσουν μαζί μας. Δεν έχει πραγματικά κανένα νόημα να μην μπαίνεις στη διαδικασία να απαντήσεις σε όποιον διαφωνεί μαζί σου και να του λές να πάει να γαμηθεί. Ακόμα και αν διαφωνεί σε κάτι που είναι για σένα αυτονόητο. Μπορείς να τα παρατήσεις και να του πείς να πάει να γαμηθεί όταν πραγματικά καταλάβεις οτι δεν έχει νόημα η συζήτηση. Διαφορετικά οι καλές προθέσεις μας είναι απλά αλλαζονεία. Η αλήθεια είναι οτι ακόμα και ο πιο επαναστατικός τρόπος σκέψης μπορεί να καταλήξει αυταρχικός σαν εκείνον εναντίον του οποίου επαναστάτησε.

10)Είναι μεγάλη μαλακία που διαδόθηκε η άποψη οτι ο μηνυτής στην υπόθεση blogme.gr είναι ο Λιακόπουλος και είναι μαλακία γιατι αυτό έγινε με τον αέρα της δημοσιογραφικής αποκάλυψης. Το αν τελικά είναι ο Λιακόπουλος το άτομο αυτό , αυτό είναι κάτι που δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία. Σημασία έχει οτι η πληροφορία είναι ανεπιβεβαίωτη και διαδόθηκε τόσο γρήγορα που με κάνει να πιστεύω οτι επιδείχτηκε στο θέμα αυτό η ασυνέπεια για την οποία κατηγορούμε γενικά τη δημοσιογραφία σήμερα.Το οτι λέμε ελέυθερα τη γνώμη μας δε σημαίνει οτι δε πρέπει να σκεφτόμαστε τί λέμε και δε μπορεί να μιλάμε τη μία σα δημοσιογράφοι και την άλλη σαν αθώοι χρήστες του internet που αποτελούν ειδική ομάδα με ειδική μεταχείριση. Ένας ιστορικός της ελληνικής blogόσφαιρας στο μέλλον θα πρέπει να μας χρεώσει αυτό το γεγονός σαν ένδειξη ανωριμότητας. Τα 768.0 Kbps δε με κάνουν σε καμμία περίπτωση καλό χρήστη των δυνατοτήτων που μου παρέχονται , όπως ακριβώς και τα συνταγματικά δικαιώματά μου δε με κάνουν καλύτερη προσωπικότητα.

11)η φάση του Τσαγκαρουσιάνου "ο χαμουραμπί ήξερε τι έλεγε" και δόντια αντί δοντιών και "χρειάζομαι νόμους να με προστατεύουν" με τρομάζει πάρα πολύ. Το οτι χρειαζόμαστε νόμους σημαίνει οτι έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας και αδιαφορούμε για τη δική μας σχέση με την κοινωνία. Δε θα έπρεπε να χρειαζόμαστε νόμους. Δε χρειαζόμαστε πραγματικά νόμους. Οι νόμοι είναι σύμβαση , δεν κάνουν καλύτερη την κοινωνία , είτε κατεβαίνουν απο το βουνό , είτε προκύπτουν απο μηνύσεις. Οι άνθρωποι κάνουν καλύτερη την κοινωνία ,όχι οι νόμοι. Πιό σωστά , αυτό που κάνει καλύτερο την κοινωνία είναι αυτό που βρίσκεται πίσω απο το νόμο , όχι το γράμμα αλλα το πνεύμα.Θα έπρεπε να ανησυχούμε περισσότερο για τις δικές μας μπούρδες παρά για την αδυναμία των άλλων να καταλάβουν.

12)Το πραγματικό πόιντ των ανθρώπινων πραγματων έχει την καταπληκτική συνήθεια να γίνεται αόρατο και να κρύβεται πίσω απο κάθε πολωμένη πράξη. Όποιος είναι μάγκας ας περπατήσει στη μέση , εκεί που θα συγκρούεται με όλους. Αυτό είναι πραγματικά ο "πόλεμος".
"Ο τσακωμός και η έρις είναι η δικαιοσύνη του κόσμου και ο πόλεμος το κοινό και ο πατέρας και ο βασιλιάς όλων των όντων. Τα αντίμαχα μονιάζουν και όσα πάνε χωρισμένα ανταμώνονται"
Το είπε ο blogger Ηράκλειτος