Φιλολογiκή ανάλyση στο "Κάβλα στο λeιβάδι με τις μaργαρίτες" (Μeρος Γ και Δ)

μερος 1,
μερος 2

Tρίτο Μέρος (στ.24-35)

Η κατάσταση στο πάρτυ του γάμου που λαμβάνει τόπο στο "Κάβλα στο Λειβάδι με τις Μαργαρίτες ",είναι πλέον έξαλλη. Rave party. Ο λαγός τωρα έχει κάτσει δίπλα σε ένα τεράστιο ηχείο και ανοιγοκλείνει με μανία την ένταση (τσιμπάει το πηνίο) και παράλληλα κάνει headbacking. Η λέξη "καραόκε" βρίσκεται εδώ σε θέση επιθετικού προσδιορισμού για να δηλώσει το κενό που έχει δημιουργηθεί στις συνειδήσεις των ανθρώπων και πρέπει να συμπληρωθεί με μια βουτιά στα σκοτεινά νερά του ασυνείδητου. Ο λαγός πλέον επηρρεάζει τους προσκεκκλημένους με τον πιο βίαιο τρόπο , η φάση έχει ξεφύγει και όλα δείχνουν οτι υπάρχει επιτακτική ανάγκη όλα αυτά να τελειώσουν (να φτάσουν σε ένα τέλος).
Οι καλεσμένοι αντιδρουν όλοι σαν πρόβατα. Η συλλογική τους συνείδηση έχει παραχαραχθεί ανεπίστρεπτα. Ημίτρελοι ανοιγοκλείνουν το στόμα τους και απο μέσα βγαίνουν φωνές ζώων. Εδώ ταυτίζονται οι ήχοι που κάνουν οι καλεσμένοι με τα ζώα τα οποία κατηγορούνται αυτή τη φορά οτι χαλάνε το πάρτυ. Τελικά κανείς δεν ξέρει τι είναι τα "τσίμπι τσίμπι" γιατι απλούστατα τα έχουν μονάχα ακούσει χωρίς να συνειδητοποιούν οτι οι ίδιοι παράγουν αυτές τις φωνές. Στην ουσία τα τσίμπι τσίμπι είναι οι ίδιοι οι καλεσμένοι. Οι καλεσμένοι ευθύνονται για την καταστροφή του γάμου , γιατι συνθέτουν στη φύση τους όλα τα προηγούμενα κατηγορώ των προηγούμενων μερών του "ΚσΛμτΜ". Στην αρχή υπεύθυνα θεωρήθηκαν τα χέλια. Έπειτα οι σαμπάνιες. . Όμως απο ότι φαίνεται υπεύθυνοι για όλα αυτά είναι οι άνθρωποι (φτιαγμένοι απο χέλι και σαμπάνια) που έχουν χάσει τη συνείδησή τους και κατηγορούνε τις φωνές τους για τα αίσχη , αγνοώντας οτι οι φωνές βγαίνουν απο μεσα τους.
Αρχίζει να ξεκαθαρίζει η φάση. Να γιατι το ποίημα λέγεται "κάβλα στο λειβάδι με τις μαργαρίτες". Γιατι όλα έχουν μια τάση να ολοκληρωθούν αλλα οι συνειδησιακές σουπερντούπερ επιπλοκές του αντικειμενικού με το υποκειμενικό εμποδίζουν την κάθαρση. Λοιπόν ? Δεν θα υπάρξει τέλος στην ευτυχισμένη παράνοια ?
Φυσικά και θα υπάρξει. Με τον ίδιο τρόπο που ο γελωτοποιός αμοίβεται απο τον βασιλιά όταν κάνει μπούρδες. Το αρχέτυπο είναι εδώ και γαμάει κώλους .
Οι καλεσμένοι (που παρουσιάζονται σαν τσίμπι τσίμπι) έχουν φέρει στο παρτυ ενα δώρο που μεσα στη ζούρλα έχει ξεχαστεί. Είναι ενας ασημένιος τρίφτης. Μάλλον χρησιμοποιείται εδω αυτό το σύμβολο για να δημιουργηθεί καποια συσχέτιση με το ερωτικό φετίχ . Γιατι ως γνωστόν οι τρίφτες είναι κάβλα. Παραπέμπουν σε Σαδο-μαζόχ βασανιστήρια και τη φθορά της σάρκας των γνωστικιστικών αιρέσεων του Β΄ αιώνα, στις πρακτικές των Νικολαιτών και άλλων χαρούμενων χριστιανικών αιρέσεων που τό χανε πιάσει γενικά το νόημα . Έτσι έχουμε μια έκρηξη καταπιεσμένης σεξουαλικότητας που πρόκειται να ξεσπάσει στο τέταρτο μέρος, αφού πρώτα ο τρίφτης και η νύφη ερωτευτούνε και το σκάσουνε μαζί. Η νύφη που πριν είχε φάει σοκόλλημα και φρίκαρε με την ιδέα των χελιών (φαλλός) που λερώνουνε το νυφικό της (το περίφημο δέος για το πέος) , τώρα απελευθερώνεται και το σκάει με τον τρίφτη απο το λειβάδι μακρυά απο εκεί που η κάβλα είναι γεγονος διαρκείας , για να εκτοξευτεί σε ένα σύμπαν οπου οι άνθρωποι φτάνουν σε οργασμό , πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται χωρίς να φοβούνται να τρίψουν στο κεφάλι των παιδιών τους τυρί.

Τέταρτο Μέρος (στ.36-37)

Το έπος τελειώνει με μια σύνοψη όλων των προηγούμενων μερών σε μια εννιαία εικόνα που περιλαμβάνει αφαιρετικά όλα τα γεγονότα περιγράφοντας την ουσία τους. Όλο το ποίημα ανυψώνεται στο επίπεδο των ιδεών και χάνει την περιττή πολυπλοκότητα της περιγραφικής εικόνας. Επειτα η ουσία αυτή του ποιήματος ξανα κατεβαίνει στον υλικό κόσμο και αποκτάει μια νέα εικόνα , μεταμορφωμένη. Όλα αυτά που συνέβησαν περιγράφονται τώρα απλά σαν Τσουνάμι. Ο λαγός , η νύφη , ο τρίφτης , ο Ραμπελαι-μάγειρας είναι πρόσωπα που ξαφνικά είναι σαν να μήν υπήρξαν ποτέ. Το μόνο που υπάρχει ουσιαστικά είναι μια έκλυση ενέργειας ,ενα τσουνάμι κάβλας. Τελικά ο λαγός κατάφερε να φέρει σε πέρας το δολοπλόκο σχέδιό του : Πολύ κάβλα στο λειβάδι με τις μαργαρίτες.