Σελίδες

Τρίτη 27 Μαρτίου 2007

Metablogging Updates

.


Mία ακόμη "διαδικτυακή διαδήλωση" έλαβε χώρα και προστέθηκε στις προηγούμενες. To κείμενο και το κίνητρό του είναι λίγο σούπα, αλλά σαν πρακτική παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. (update:) Ο Βύρων Πολύδωρας απάντησε(!) σε ερωτήσεις bloggers ΕΔΩ



Το βιβλίο του Μανώλη Ανδριωτάκη για τα blogs αποτελεί ένα αρκετά εκλαϊκευμένο αλλά αναπάντεχα εύστοχης προσέγγισης άνοιγμα της ελληνικής βιβλιογραφίας επί του θέματος. Ευτυχώς κάποιος "κανονικός" άνθρωπος πρόλαβε τους μαρκετάδες, τους τεχνάδες και τα νεοφιλελευθεροφρικιά. Ένα δείγμα της οπτικής του στη συνέντευξή του στην ελευθεροτυπία



Ορίστηκε η δικάσιμος της περιβόητητης δίκης του blogme.gr και οι bloggers όπως είναι φυσικό ήδη άρχισαν να επεξεργάζονται τον τρόπο με τον οποίον θα υπερασπιστούν τα δικαιώματα που απαιτούν να τους αναγνωρίζονται από την νομοθεσία της χώρας τους όταν αυτή κοιμάται 1 2



Μια μεγάλη -με τη μορφή ερωτηματολογίου- on-line έρευνα για τους ελληνόφωνους bloggers βρίσκεται σε εξέλιξη αυτό το διάστημα με αξιομνημόνευτη ανταπόκριση. Φαίνεται και αυτή μια αξιοθαύμαστα σοβαρή προσέγγιση ,με σεβασμό προς τους bloggers, που ίσως μας δώσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα από τα ρεπορτάζ των εφημερίδων. Πάρε μέρος κι εσύ


(update:) Το χρηστικότερο και σημαντικότερο upgrade στην "κοινότητα των ελληνόφωνων bloggers" EVER, έχει συντελεστεί από την (μόλις ενός μήνα) λειτουργία του digg-like BUZZ. Ένας μεγάλος (και συνεχώς αυξανόμενος) αριθμός bloggers συνεργάζονται αρμονικά στην κατεύθυνση του να αναδύονται και να ξεχωρίζουν οι σημαντικές ειδήσεις και πληροφορίες μέσα από το χάος. Η σούμα της χρήσης που προέκυψε επικεντρώνει βέβαια κυρίως στα θέματα που άπτονται της πολιτικής (με την ευρεία έννοια), αλλά και μόνο του αυτό ως αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό.


Τέλος, μια προσπάθεια σύνταξης ενός "κώδικα δεοντολογίας ιστολογίων" από τον e-lawyer παρουσιάζει κι αυτή το ενδιαφέρον της σαν κίνηση. Εδώ και οι επεξηγήσεις

6 σχόλια:

unpause είπε...

Fantazomai ennoeis ton Manoli andriotaki opos kai se proigoumeno post.. (kai oxi anagnostaki)..
einai ligo laikos nai! alla pretty desent oi douleis tou.. na sou thimiso einai aytos pou exei grapsei kai to "sxedia polis" gia ta stencil!!

Chaca-Khan είπε...

Καλά αναγνωστάκης έγραψα???? τί άτομο!! το διόρθωσα. ναι ,το θυμάμαι το βιβλίο, εδώ το χω

Ανώνυμος είπε...

Το αστείο είναι ότι τον μακαρίτη ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη, τον εξέδιδε ο ίδιος εκδοτικός οίκος μ' εμένα!
Εν πάση περιπτώσει, ευχαριστώ για τα σχόλια, αλλά θέλω να μείνω λίγο στο «εκλαϊκευμένο» και «λαϊκός» ρωτώντας σας: γιατί η εκλαϊκευση και το λαϊκό να είναι αξιόμεμπτες καταστάσεις; Η αιχμή που αφήνετε είναι σεβαστή, και δε στέκομαι στη μόνη αρνητική νύξη που έτσι κι αλλιώς δεν είναι παρά μια υποψία ψόγου. Τέλος, το κανονικός σε εισαγωγικά το δέχομαι με χιούμορ, μιας και ουδέποτε αντιλήφθηκα τον εαυτό μου (ούτε σκοπεύω να το κάνω), ως «κανονικό». Νομίζω ότι πιο «κανονικοί» σήμερα είναι μάλλον εκείνοι που αναφέρετε παραπάνω. Με τιμή,

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Είναι "σούπα", αλλά μετά θα πάμε στο ψητό! :-]

Καλησπέρα.

amvro είπε...

ωραίο ποστάκι τσάκα και συνοπτικό!

Chaca-Khan είπε...

Μανώλη καταρχήν εγώ δεν προσυπογράφω τον όρο ¨λαϊκός". Είπα απλά ότι το βιβλίο ήταν εκλαΙκευμένο. Αυτό βέβαια δεν είναι κακό. Απλά δε συμφωνεί με αυτό που εγώ τελείως προσωπικά έχω την ανάγκη να διαβάσω. Για τις δικές μου απαιτήσεις και ανάγκες (που είναι επαναλαμβάνω ιδιαίτερα εξειδικευμένες καθότι ασχολούμαι με το θέμα και είμαι ήδη blogger) θα ζήταγα κάποιο βιβλίο πιο επιστημονικό και λιγότερο προσωπικής ματιάς/δημοσιογραφικό (όπου το πρώτο βέβαια να μην αναιρεί το 2ο).
Κατά τ΄ άλλα ο όρος "κανονικός" -όπως πολύ κατάλαβες- είναι συνομωτικός και απευθύνεται με μια δόση χιούμορ εκπορευομένου απο την απελπισία (=σαρκασμός), σε τύπους σαν εμένα, εσένα και τους φίλους μου/μας. Και το λέω αυτό γιατί δεν μπορώ παρά να θεωρήσω στο ίδιο μήκος κύμματος με τον εαυτό μου έναν άνθρωπο που τον κεντρίζουν θέματα όπως τα stencils και τα blogs, η εξουσία της διαφήμισης (και ειδικά στο δημόσιο χώρο) κτλ. Είναι πολύ σαφές τί υπάρχει κάτω από όλα αυτά και τα ενώνει

Τώρα.
Το πλεονέκτημα του βιβλίου -όπως είμαι σίγουρος ότι ξέρεις- είναι ότι πιάνει πάρα πολλά -σχεδόν όλα- τα ζητήματα (έστω και σαν απλό προβληματισμό χωρίς ανάλυση σε βάθος). Και βέβαια σε γενικές γραμμές η προσέγγισή σου μου πάει. Παράλληλα όμως, για έναν εξειδικευμένων απαιτήσεων αναγνώστη σαν και μένα, έναν άνθρωπο που δεν ακούει για blogs πρώτη φορά και έχει άποψη, η δομή του βιβλίου δε με άφησε να το διαβάσω όλο. Δηλαδή από την αρχή μέχρι το τέλος. Κάπου στη μέση είπα εντάξει-εντάξει και πήγα προς το τέλος, ή έψαχνα τα κεφαλαιάκια για να βρω θεματολογία στην οποία θα μπορούσε να χωράει κάτι που να μοιάζει με statement και όχι περιγραφή. Επίσης, σε μερικά σημεία κάνεις μερικές προσωπικές εκτιμήσεις που δε με βρίσκουν σύμφωνο ,οι οποίες όμως νομίζω περισσότερο πηγάζουν από αναγωγή ζητημάτων που άπτονται της δομής και λειτουργίας του διαδικτύου, τεχνολογικά δηλαδή, σε κάτι άλλο. Λανθασμένη ερμηνεία δηλαδή. Επί παραδείγματι κάπου αναφέρεις ότι το blogroll είναι ένας κοινοτικός ψυχαναγκασμός. Αλλά πραγματικά το blogroll για μένα δεν είναι τόσο αυτό (που σε κάποιες περιπτώσεις είναι βέβαια) όσο ένα λιθαράκι που βάζει ο καθένας ώστε να βοηθήσει (όπως θα το ήθελε και για τον εαυτό του) να γίνουν πιο γνωστά blogs με περιεχόμενο που κατά τη γνώμη του το αξίζουν δεδομένου του γεγονότος ότι ένα blog μόνο του εκεί έξω είναι σαν να μην υπάρχει καν. Σε γενικές γραμμές δηλαδή ,ενώ έχεις δίκιο να θεωρείς πολλά πράγματα καλιφορνιές και να ασκείς κριτική (που έχει σημασία γιατί τα τρώμε στη μάπα κα-νο-νι-κα) , παράλληλα είναι και όντως αλήθεια ότι το πέρασμα στο hypertext είναι μια αλλαγή παραδείγματος, σχεδόν σκέψης. Μόνο μερική άγνοια και εκπορευόμενες από αυτή αγκυλώσεις σε τεχνολογικά ζητήματα έχω να σου προσάψω δηλαδή.
Κατά τ΄ άλλα βρήκα ορισμένες ιδέες , διατυπώσεις ή προβληματισμούς εξαιρετικά ενδιαφέροντες(πού είναι οι διανοούμενοι;)και σε γενικές γραμμές τί να λέμε τώρα; είναι ωραία που υπάρχει αυτό το βιβλίο. αφού καταλαβαινόμαστε..
Τέλοσπάντων, έγραψα αυτά εν τάχει, τώρα δεν έχω το χρόνο ,ούτε την ενέργεια να πω κι άλλα. Βλέπω ότι κυνηγάς το feedback και γι αυτό είπα να γράψω κάτι τώρα (λίγο πιεστικά δηλαδή), άλλα ούτως ή άλλως ειδικά εγώ θα επικοινωνήσω μαζί σου και με πιο άμεσο τρόπο στο άμεσο μέλλον.

Cheers