Σελίδες

Δευτέρα 9 Ιουλίου 2007

Εμπρηστές


photos SaLaMi-EdAfOuS

Τελικά από αυτήν την ιστορία μάθαμε και κάτι ακόμα...
Ό,τι αυτοί που φυλάνε τον εμπρηστή κλαίνε...
Αλλά δεν κλαίνε για τα καμώματα του αφεντικού τους,(αν και θα'πρεπε)
παρά γιά το οτί αυτό,δεν τους επιτρέπει να ανοιγοκλείνουν
τα μάτια τους μόνο (ευτυχώς!) κατά το δύωρο της φύλαξης τους.
Δεν έχω τίποτα να πω άλλο , ακόμα σκέφτομαι το τι ακόμα
μπορούμε να κάνουμε γιά να συνεχιστεί η διαμαρτυρία.....

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

egw 8a elega mallon oti einai poly periergo kai sygkinitiko na prepei na eisai akinhtos otan 8eleis na kinh8eis . Nomizw gia auto klaiei. poly an8rwpino

testsd1222 είπε...

Ποιό είναι το κρίμα τελικά δεν είμαι σίγουρος...Απο την μια είναι καλό που υπήρξε αυτη η κινητοποίηση απο την άλλη ξέρω όπως κι εσύ γνωρίζεις ότι είναι θέμα ημερών να ξεχαστεί το θέμα και να αρχίσουμε να μασάμε άλλη τροφή που με ευχαρίστηση μας προσφέρουν τα (arxidia)media...

Οι μέρες περνάνε, το κακό συνεχίζεται απλά αλλάζει μόνο η η θεματολογία στις συζητήσεις μας....

N.I.T. είπε...

apisteyti lipsi.. thelw na anoigokleisw egw ta matia mou gi ayton
..apisteyti

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Πιστευω οτι στειλαμε ενα πολυ δυνατο μηνυμα απο τη διαδηλωση.Και μονο οτι τα ΜΜΕ εθαψαν το θεμα...σημαινει πολλα...

SaLaMi-EdAfOuS είπε...

δεν υπαρχει νομιζω elefa....sorry
ρωτησα και εμαθα, δεν postarw δινοντας πληροφοριες βγαλμενες απο το κεφαλι μου

IdentityCafe είπε...

καλα, η φωτο με τα υγρα ματια ειναι ολα τα λεφτα! μα πως το επιασες αυτο!
Μπραβο...τελεια...

Ανώνυμος είπε...

Δίχως να γνωρίζω τον εύζωνα ή τις απόψεις του, νομίζω πως είσαι άδικος ονομάζοντας τον 'φρουρό των εμπρηστών' και κατακρίνωντας τον. Αν μη τι άλλο το ότι έχει δακρύσει δείχνει ενδιαφέρον και συμμετοχή --- με τον δικό του τρόπο --- στη συγκέντρωση και το μήνυμα που αυτή θέλει να περάσει. Το ότι τελεί τη θητεία του εκεί δεν σημαίνει, ούτε θα έπρεπε να σημαίνει τίποτα ούτε τον καθιστά άξιο της απόρριψης οποιουδήποτε. Θεωρώ πως είναι ίσως η πιο αξιοπρεπής στάση που θα μπορούσε να κρατήσει κάποιος στη θέση του που νοιάζεται για το δάσος όσο οι (ή περισσότερο από τους) υπόλοιποι παρευρισκόμενοι και τον αγγίζει η προσπάθεια.

Εκπληκτική φωτογραφία.

mao tse tung είπε...

an o eyzonas dakryse apo sygkinisi gia th diamartyria einai ontos sygklonistiki h fotografia. an dakryse epeidi vrizoume ta iera tou kai ta osia (to mpourdelo ti vouli) einai thliveri. an dakryse epeidi tou apagoreyetai na anoigokleisei ta matia tou (kapoios to anefere parapano) einai anthropini. pantos h fotografia ayth ekpliktiki fotografika kai mono. kai einai exairetiki h amfisimia tis. eyge salami.

Chaca-Khan είπε...

cosmix επέτρεψέ μου να επισημάνω ότι για μένα η φράση "αυτοί που φρουρούν τους εμπρηστές κλαίνε" βαραίνει περισσότερο στο "εμπρηστές" και όχι στο "αυτοί που φρουρούν" (αφού ούτως ή άλλως θα φρουρούσαν), πράγμα το οποίο καταδεικνύεται και από τη συνέχεια "Αλλά δεν κλαίνε για τα καμώματα του αφεντικού τους,(αν και θα'πρεπε)" παρά για το γεγονός ότι απαγορεύεται να ανοιγοκλείνουν τα μάτια! (το ρώτησε, το τσέκαρε, το είπε ο άνθρωπος)

Ανώνυμος είπε...

yo
den to e8esa san 8ema antipara8esis , apla to eida diaforetika (paizei kai h fash mou)
apla nomizw oti auth h fwtografia einai ena poly kalo paradeigma gia to ypokeimeniko kai to antikeimeniko. egw eida enan typo pou i8ele na parei meros sth fash h aplws enan typo poy synhdeitopoihse se ti fash brisketai thn wra pou ginetai gyrw tou auto to pragma. proswpika tautizomai giati edw kai 5 mhnes noiw8w toso ephrreazmenos apo th fash ston planhth genika alla praktika eimai toso makria pou 8elwq na balw ta klamata. de me apasxolei an o typos einai gamhmenos fasistas. autos o typos sthn prokeimenh periptwsh eimai egw , akinhtos mesa se enan anemostrobilo. 8elw na pw h fwto htan pragmati kataplhktikh.

yo

Ανώνυμος είπε...

Ομολογώ πως εξέλαβα εντελώς διαφορετικά το κείμενο και παρέλειψα το σχετικό σχόλιο --- με άλλα λόγια βρήκα το κείμενο σαφώς προσβλητικό προς τον εύζωνα (και εκεί ήταν η ένστασή μου) και εξέλαβα μεταφορικά το 'ότι απαγορεύεται να ανοιγοκλείνουν τα μάτια!'. Δεν το είχα παρατηρήσει παλαιότερα όσες φορές βρέθηκα στο Σύνταγμα.

thebigbip είπε...

OK KLAIEI EPEIDI DEN MPOREI NA ANOIGOKLEINEI TA MATIA KAI TO LES,TOTE GIATI TIN EVALES?????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????/
ti krima pou xathike to dasos - kai i diamartyria kataligei pali sto idio-thlipsi

Chaca-Khan είπε...

bigbip, μα την παναγία δε σε πιάνω καθολούλου..

thebigbip είπε...

its ok den peirazei

SaLaMi-EdAfOuS είπε...

den mporw na katalavw giati estiasate se aftin tin photo kai sto sxolio tis....afou einai ksekatharo oti einai mia epiprostheti diadikasia-sxolio se mia megaliteri kai omofwni pou kanenas mexri twra den simeristike....
anyway
peace to all

Ανώνυμος είπε...

xaxaxa kala oti na nai , poly xaos :)

thebigbip είπε...

ZHTW to xaos

Ανώνυμος είπε...

Για ετούτη την πορεία.. http://athens.indymedia.org/calendar/event.php?id=9347 πώς και δεν έγινε τόσος ντόρος όσο για την περιβόητη Κυριακάτικη "ανώνυμη" πορεία;;;

Ανώνυμος είπε...

Από ό,τι βλέπω είσαστε λκατά των εμπρηστών.
Κι εγώ το ίδιο.
Ρώτησα όμως τη γνώμη και ενός ετοιμοθάνατου που δεν ήτανε στο νοσοκομείο γιατί δεν υπήρχε θάλαμος εντατικής θεραπείας και μου είπε τα παρακάτω, παρακαλώντας με σαν τελευταία του επιθυμία να δημοσιεύσω αυτά που μου είπε.
Ας έχει γαίαν ελαφράν.
Το κάνω:

ΕΝΑΣ ΕΜΠΡΗΣΤΗΣ ΜΙΛΑΕΙ
Είδα το φως στο χώμα ετούτο. Που θα πει,
φάνηκα εδώ
για να δουλέψω και να φάω απ' αυτό.
Σ' ένα σχολείο επήγα,
τέτοιο καθώς ο νόμος σας το ήθελε-
ο νόμος που με τ' όπλο σας στον κρόταφό μου
να υπογράψω με αναγκάσατε.
Εκεί με μάθατε ότι πρέπει "ναι" να λέω
σε σας όπου με κλέβετε και με σκοτώνετε
και "όχι" σ' όσους θέλουνε να κλέψουν
και να σκοτώσουν τους φονιάδες μου-εσάς.
Μεγάλωσα. Μου είπατε πως για να ζήσω
έπρεπε μια δουλειά κι εγώ να κάνω,
που τα εννιά της θα επλούτιζαν εσάς
και το ένα της θα ήτανε δικό μου.
Και σας εδούλεψα.
Όμως δεν μπόρεσε η βια σος να τσακίσει
εκτός απ' το κορμί μου και το νου.
Αυτός σκεφτότανε και σκέφτεται ακόμα.
Είδα εκατομμύρια να μου κλέβετε
και να πνιγόσαστε μ' αυτά στον πλούτο.
Είδα να χτίζετε τις βίλες σας με το αίμα
κεινών που πέθαναν στην άσφαλτο
από τις ρόδες αμαξιών,
γιατί το χρήμα που ήτανε για να φτιαχτεί ο δρόμος
έχτισε τα παλάτια σας.
Πήρα ένα όπλο κι ηρθα να πάρω πίσω τα λεφτά μου
μα οι μπράβοι σας,
οι πληρωμένοι με τα ίδια μου λεφτά,
μου πήραν τα’ όπλο και με φυλακίσανε.
Είδα να κάνετε ταξίδια με καράβια
που του λαού επλήρωσε η δουλειά,
και ο νησιώτης τρόπο να μην έχει
στον τόπο του να πάει ,γιατί
μες στα καράβια του εσείς γλεντούσατε.
Και ήρθα να ζητήσω τα καράβια
κι οι μπράβοι σας με πέταξαν στη θάλασσα.
Εκατοντάδες τ' "ατυχήματα" τα εργατικά
κάθε χρονιά.
Σωρός οι εργάτες πεθαμένοι,
σωροί το χρήμα το κλεμένο
«για να δείξουμε στους ξένους πως μπορούμε
να κάνουμε κι εμείς καλούς Ολυμπιακους».
(γιατί να δείξετε τρομάρα σας;
Νοσοκομεία δεν έχετε οι αγώνες σας εμάραναν;
Και να τους κάνατε κι εσείς…)

Ποιον από σας,
οι σκουξιές,
απ' τη διασκέδασή σας σάς απόσπασαν,
των πατεράδων, των μανάδων, των αγαπητικών,
για τους λεβέντες που εχάθηκαν;
Ήρθα να πάρω από τα χέρια σας μια φέτα απ' το ψωμί μου-
ψωμί που εγώ εφύτεψα και θέρισα και άλεσα και ζύμωσα,
καί με κλωτσιές με διώξατε,
Αρρώστησα
και με αφήσατε σαν το σκυλί στο δρόμο να πεθάνω.
Κι έπιασα κι έλυσα ένα γήπεδο του γκολφ σας
και είδα να 'ναι από πολλές φτιαγμένο μπάλλες ποδόσφαιρου,
που μέσα τις επήρατε απ' των μικρών παιδιών μου τα όνειρα,
χαρούλες παιδικές ποδοπατώντας.

Και το τρισεκατομμύριο εκύτταξα
που ο πρωθυπουργός σας έκλεψε
απ' του λαού το στόμα,
κι από το νου κι απ' τη χαρά,
κι είδα σε κάθε μια δραχμή κι ένανε θάνατο,
κι άκουσα μες στου κάθε δεκαχίλιαρου το θρο μια
δυστυχία,
και μύρισα σαπίλα και βρωμιά σε κάθε μάτσο κλοπιμαίο,
Κι εκείνοι που τους μάθατε να μη σκεφτώνται
λένε πως τα λεφτά
δεν είναι του πρωθυπουργού αλλά του θειου του.
Και όταν λέω αυτά
γυρνάτε και μου λέτε: "Μα τίηοτα
δε σου αρέσει εσένα πια;"
Και φέρνω στο μυαλό μου
TO φασιστόμουτρο, τον αρχικλέφτη Μακρυγιάννη,
που τίποτα δεν του άρεσε
και σήμερα είναι ο "τίμιος αγωνιστής".
Σωστά βεβαίως καθ' υμάς,
αφού ήταν σάρκα από τη σάρκα σας.
Και λέω, αν το λαό δεν είχατε αποβλακώσει,
θα 'τανε Μακρυγιάννης ένας φωνακλάς και ο λαός-
μόνο αυτός κλεμμένος κι όχι κλέφτης,
και δημοκράτης κι όχι φασιστόμουτρο-
και μία επανάσταση θα έκανε
που θα 'φερνε στον τόπο μου το δίκιο…


Εκατομμύρια οι φτωχοί στον τόπο αυτόν των δέκα
εκατομμυρίων.
Και πάει η τηλεόραση και δείχνει,
και λέει και ξαναλέει ο νέος πρεπολόγος σας
και δείχνουνε οι κάμερες για ένα λεφτό τη δυστυχία,
κι αμέσως ύστερα γυρίζουνε στο γεύμα
που ο πρωθυπουργός σας
στους άρπαγες λακέδες του "παρέθεσε"…
Τα θέλει όλα αυτά ο ήλιος;
Αν ναι, θα σβήσω τον ήλιο.
Τα θέλει ο ουρανός αυτά; Αν ναι,
μια δίκοπη λεπίδα θα βυθίσω
στα μπλε τα λίπη της χοντροκοιλιάς του.
Το θέλουνε αυτό οι καλοντυμένοι κλέφτες; Αν ναι,
θα πω μες στο τσιμέντο να τους χτίσουνε οι εργάτες
μου-
έτσι σκληροί, λάσπη γερή θα φκιάσουν.
Κι αφού άλλο τίποτα να κάνουμε δεν το μπορούμε
ώστε μερίδιο ίσο να 'χουμε και μεις
στο φως του ήλιου που βρεθήκαμε,
κι αφού μπορούμε
λίγην ισότητα να φέρουμε
στου πράσινου του δάσους την απόλαυση,
ας το κάνουμε.
To πράσινο, μονάχα ΤΟ ακούμε. Μα η ανέχεια,
να πάμε ως εκεί δε μας αφήνει-να το χαρούμε.
Φωτιά λοιπόν να μη το χαίρεστε και σεις.
Μόνο αυτό να κάνουμε μπορούμε
χωρίς το φόβο να μας πιάστε-
ένα στουπί στην ερημιά αναμμένο
και ύστερα με τ' αυτοκίνητο φευγιό.
Φωτιά!


Όλα εκείνη καθαρίζει.
Αφού σε μας τους πεθαμένους δάσος δε χρειάζεται,
φωτιά στο δάσος!-όπου κι αν θαφτούμε
αδιάφορο΄ είτε αποπάνω μας
απλώνει τα κλαδιά του θείο δάσος,
είτε γυμνό TO χώμα μάς σκεπάζει,
για μας το ίδιο. Καθώς και τώρα
που θαμμένοι
κάτω από τα πλούσια
της αμεριμνησίας σας ελέη,
ζωής καμμιά δε μας φωτίζει αχτίδα.
Τι μένει άλλο πια για μας
από τους εμπρησμούς στα δάση-
κάτι που όπως φαίνεται σας κόφτει;
Φωτιά λοιπόν!
Θόρυβο τόσο εκάνατε ποτέ
για τους νεκρούς της εργασίας ή της ασφάλτου
όσον για της καμένης Πάρνηθας τη γη;
Ποιος από σας εβγήκε
που εκτός από είδηση
αγώνα και σημαία του να κάνει τους νεκρούς
όπως τα δέντρα τα καμένα κάνει;
Εμείς ,χαμένοι για χαμένοι που είμαστε. Εμείς,
έτσι κι αλλιώς,
νεκροί από τη γέννα μας.
Εμείς δε ζούμε έτσι κι αλλιώς. Εμάς λοιπόν
το κάψιμο των δέντρων δε μας βλάφτει διόλου.
Τα δάση που εκάηκαν σας πείραξαν…
Καλά, εσάς σάς πείραξαν.
Μα εμάςί
εμάς!
εμάς!
εμάςί τι μας πειράζει;
Τι μας πειράζει δύστυχοι
φίλοι νεκροί μου ζωντανοί;
Κλέφτες μού τρώνε TO ψωμί και πίνουν στην υγειά
μου...
Κλέφτες εγέμισε η Ελλάδα όλη…

'Οσοι δεν κλέβουνε είναι κουτοί Ε,λοιπόν,
οι κουτοί εμείς,
ας πάμε με την κουταμάρα μας
να κάψουμε τα δάση όλα της Ελλάδας.
«Τους εμπρηστές!
Τους εμπρηστές πιάστε!»
φωνάζουν όσοι έχουνε γεμάτες τσέπες.
Τους άκουσε κανένας να φωνάζουν:
"Τους κλέφτες!
Τους κλέφτες πιάστε!»;
Άφήστε τους να σκούζουν φίλοι μου.
Τώρα που κάτι βρήκαμε που να τους καίει,
ας τους κάψουμε-οι καμένοι εμείς,
Και "αναδάσωση" ακούς. Ποτέ κανείς δεν είπε "αναδιανομη" (των κλεψιμαιϊκων).
Και ποτέ τους εμπρηστές κανείς δεν έπιασε
της ευτυχίας των φτωχών.
Στραβώνει τα ελληνόπουλα η Παιδεία.
Οι τούρκοι τρίβουνε τα χέρια τους
για την κατάντια των "Δυνάμεων" των ένοπλών μας
Και κανένας τίποτα δεν κάνει
να διορθωθεί η κατάσταση.
Όμως αν δέντρα θα καούν το σύμπαν ξεσηκώνεται.
(γιατί για δέντρα να φωνάζουνε ειν’ εύκολο.
μ’ αν «κάτω οι κλέφτες» θα φωνάξουνε,
οι κλέφτες με τη δύναμη που έχουν
απ’ τα κανάλια θα τους διώξουν, που λυμαίνονται,
κι απ’ του Δημόσιου το ψητό θα τους προγκήξουν-για τέτοια να φωνάζουν είναι τώρα;)

Και όποτε το δίκιο μου ζητήσω,
δικό τους είναι.

Όλα καλά μες στην Ελλάδα,
βάρδα μονάχα ένα δέντρο μην καεί...
Κι αχνογελάω με τη «θλίψη» τη βαριά
που απλώνεται στη φάτσα
των "ανταποκριτών" σας
καθώς τις φλόγες περιγράφουν
που τα δάση τρώνε
όμοια καθώς εσείς τις σάρκες μας ξεσχίζετε.

Γι αυτό πληρώνονται-έτσι για να δείχνουνε
και τετοια για να λένε.
Τι πλύση εγκεφάλου αλήθεια είναι αυτή!
Πώς έχετε τα νέα παιδιά μου καταντήσει
δεκάρα να μη δίνουνε για τους νεκρούς τούς
αδικοχαμένους
όμως να ξεσηκώνονται για δέντρα...
Καλά δουλέψατε αλήθεια όλοι σας
τα τελευταία πενήντα χρόνια:
το πράγμα εκεί ακριβώς που θέλατε το φέρατε.
Όντα εφτιάξατε άβουλα-
αυτό θα πει πολιτικοί!
Εσείς ,λοιπόν οι νόμιμοι και οι φιλήσυχοι πολίτες
όσοι νομίζετε ότι ζείτε,
μην όσα λέω ακούτε.
και τρέξτε τη φωτιά να σβήστε όπου πιάσει.
Εσείς ζωή που θεωρείτε το χιλιάρικο το μήνα για μιστό,
τραβάτε σβήστε τις φωτιές.
Κι αφήστε τους απάνθρωπους εμάς,
τους παλιο-εμπρηστές,
τους παλιανθρώπους,
τους τι τους έφταιξαν τα δάση τα καϋμένα,
τους ακοινώνητους,
τους εκδικητικούς,
δάση να καίμε.

Και φαύλοι εσείς, ακούστε με!
δώστε μας πίσω τις ζωές μας
και τότε δε θα υπάρχουν εμπρηστές.

Μα ως τότε
εμείς θα είμαστε αυτοί.
Δώστε μας πίσω αχρείοι το αίμα μας
και από κάθε επιβουλή
θα υπερασπίζουμε το περιβάλλον σας
που τότε θα 'ναι και δικό μας.

Μα ως τότε
θα το καταστρέφουμε.
"Από πίττα που δεν τρως μη σε μέλλει κι αν καεί". λέει η σοφία σας.
"Από πίττα που δεν τρως, κάψτην να μη φάει κανείς" λέει η δικιά μου.
Μόνο έτσι
αν όλα μες στο κράτος σας καούνε,
αν στάχτες όλα θα 'χουν γίνει
τότε μονάχα να χτιστεί μπορεί
κάτι καινούργιο και ωραίο και σωστό
με αρχιτέκτονες εμάς-
τους εμπρηστές του κάθε άδικου κι απάνθρωπου.





Από τα δάση αρχινάμε.
Πού θα τελειώσουμε αν ρωτάτε,
να! σε άλλη μια φωτιά
που τ’ άθλια πάνω της κορμιά σας
θα πέσουν σαν Λαμπρής σφαχτά -
Λαμπρής που όχι ένας Χριστός σας
μα ένας λαός θ’ αναστηθεί.



Εμπρός λοιπον!
Φωτιά στα δέντρα!
Στη φλόγες η Ελλάδα όλη!

Για να χαθεί αυτή η πατρίδα η στυγνή
και μι’ άλλη να ‘ρθει
για τα παιδιά της όλα στοργική.



Γιώργης Χολιαστός

Ανώνυμος είπε...

Το ότι δάκρυσε για την κατάντια της πατρίδας μας, για την κατάντια του έθνους και της σημαίας που υπηρετεί και την προδοσία των πολιτικών επί των Ελλήνων και του τόπου δέν σας περνάει απ το μυαλό???

ΥΓ: Άν και τα δακρυγόνα έπεφταν βροχή το ύφος και η Σοβαρότητά του δείχνουν ότι ακόμα υπάρχουν Έλληνες που έχουν ψυχή και θεωρούν ύψιστη τιμή για αυτούς να υπηρετούν τη ΣΗΜΑΙΑ και τη ΠΑΤΡΙΔΑ...!!

ΗΛΙΑΣ