το TEΛΟΣ

Ασημόσκονη και χαρτοπόλεμος πέφτουν αργά απ΄το ταβάνι στροβιλιζόμενοι μέσα στον καπνό και τις αναθυμιάσεις του αλκοόλ. Είναι το τέλος της βραδιάς. Το τέλος των ποτών ,το τέλος των τσιγάρων, το τέλος της μουσικής. Το τέλος. Κανείς δε μιλάει πια, μα ούτε και κλαίει. Μερικά ζευγάρια κοιτιούνται μόνο στα μάτια, αλλά κι αυτό συμβαίνει για πολύ λίγο. Ακούγεται μόνο τα πιάνο και το παραδωμένο, σπαρακτικό τραγούδι του πιανίστα. Τίποτα δεν έχει πια σημασία. Όλοι μέσα στην αίθουσα γνωρίζουν καλά ότι σε λίγες ώρες ο κόσμος πια δε θα υπάρχει. Γι αυτό δεν έχει τίποτα νόημα. Γι΄αυτό η ατμόσφαιρα στην αίθουσα έχει την πιο απόλυτη αίσθηση ελευθερίας και αλήθειας. Την αίσθηση του απόλυτου τώρα. Τη βεβαιότητα ότι το νόημα δεν υπάρχει, αλλά προσδίδεται. Λίγο αργά βέβαια. Τώρα όμως αυτό το τραγούδι νοηματοδοτεί τα πάντα. Γεμίζει και καθαρίζει τις ψυχές, κάνει όσους κοιτιούνται να αγαπιούνται.
Όλοι μέσα στην αίθουσα γνωρίζουν ότι έξω, ο πολύς κόσμος δεν το έχει πιστέψει ακόμα. Δεν μπορεί να το κάνει. Είναι πολύ βίαιο γι΄αυτούς να διακόψουν το όνειρο. Τους υπερβαίνει. Μα βέβαια. Πώς δεν το είχαν φανταστεί; Μόνοι τους θα μείνουν. Μόνοι τους θα χαιρετηθούν. Μόνοι τους θα φιληθούν. Μόνοι τους θα κοιταχθούν όσο πιο αληθινά έχουν ποτέ κοιτάξει. Και τώρα μπορούν.

Τώρα που θα βγουν έξω, όλα θα λειτουργούν κανονικά. Κι αυτό το τραγούδι θα το σιγοτραγουδούν μόνοι αυτές τις τελευταίες ώρες όποτε θα χρειαστεί να συνδιαλέχθούν με αυτούς που δεν είναι σε θέση να αποδεχθούν. Ότι σε λίγο όλοι θα πεθάνουμε. Ότι αυτό το παραμύθι τελειώνει. Δεν έχει νόημα πια να προσπαθήσεις να τους δείξεις, να τους ξυπνήσεις. Γνέψε καταφατικά και σιγοτραγούδα. Μπορεί να οραματιζόσουν έστω και μια στιγμή αποκάλυψης, έστω και μια έκλαμψη συναίσθησης, αλλά θα έπρεπε να είχες καταλάβει ότι κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε. Είστε μόνοι. Όπως πάντα. Αλλά τουλάχιστον θα φύγεις κοιτώντας κάποιον ήρεμα στα μάτια..


*το τραγούδι το άκουσα και το θυμήθηκα για μια ακόμη φορά στου dr. Uqbar, ενώ η έμπνευση της εικόνας σίγουρα θα έχει και κάτι από το "last night", μια καναδέζικη παραγωγή των τελών των 90's που θα πρέπει πάραυτα να δεις.

εναλλακτικά: