Σελίδες

Σάββατο 29 Απριλίου 2006

Με χάωσαν στη Kηao San.

Το διαστημόπλοιο προσεδαφίστηκε πριν απο κανα 20 ήμερο. Όταν απογειωθήκαμε, κρυώναμε. Όταν φτάσαμε και άνοιξε η πόρτα για να κατέβουμε, μείναμε μαλάκες. Ο αέρας ξαφνικά είχε αποκτήσει υλική υπόσταση και βρισκότανε παντού γύρω μας. Σε μερικές περιπτώσεις και μέσα μας, αλλά αυτό άργησε να συμβεί και ίσως να μη το μάθει και ποτέ κανείς. Ίσως παραμείνει ένα απο 'κείνα τα μυστικά που μένουν κρυφά για όλη σου τη ζωή και λίγο πριν πεθάνεις έρχονται πάλι στο προσκήνιο για τα κάνουν όλα πουτάνα. Αυτός είναι ο σκοπός τους. Το δέρμα μας άλλαξε. Άρχισε να γίνεται σαν αυτή την αηδία που είχαμε μικροί, τη βιονική χλαπάτσα. Είχα φάει τρελλό σκάλωμα με τη βιονική χλαπάτσα όταν ήμουν μικρός. Είχα μία που της είχα βγάλει και όνομα και τη κουβαλούσα συνέχεια μαζί μου και περνάγαμε υπέροχα μαζί. Αγαπημένη στιγμή των παιδικών μου χρόνων, είναι η πρώτη φορά που κάναμε έρωτα. Έτσι λοιπόν κολλούσε το δέρμα μας. Προχωρήσαμε βαριά και αργά προς ένα ταξί. Ο ταξιτζής μας μιλούσε σε μια γλώσσα που θύμιζε πάρα πολύ νιαούρισμα και περίμενε απάντηση. Η iosifina φάνηκε να αντιλαμβάνεται αυτό το τρόπο επικοινωνίας και έκανε τα απαραίτητα ντίλια. Ο οδηγός ήταν χαμογελαστός και όμορφος. Ήταν φρεσκοξυρισμένος και το παντελόνι του έκανε μια πολύ ωραία τσάκιση στο καβάλο που έκανε την iosifina να ανατριχίασει. Ο psarras κοίταγε ανέκφραστος τη σκηνή και άφησε την iosifina να χαιδεύει το στήθος του. Δε μπορούσε να κάνει κάτι άλλο άλλωστε. Εγώ είχα γουρλώσει τα μάτια και κοίταγα απ' έξω. Κόσμος, πανίψηλοι ουρανοξύστες, κινέζικοι ναοί, κώλοι, ποτάμια γεμάτα μυτερές ξύλινες βάρκες, καλώδια χιλιάδες μέτρα.
- Where are you from? Είπε ο ιδρωμένος ταξιτζής πολύ θελτικά.
- Greece. Του απάντησα, όχι και πολύ θελτικά.
-ΟΟΟΟhhh, Karagounis, I know. Αποκρίθηκε πανηγυρικά.
Θεέ μου, ζω σ' ένα κόσμο όπου μεγάλο μέρος του, με ταυτίζει με το Καραγκούνη. Να ένας πολύ καλός λόγος για να γίνει πεταλάς στον ιππόδρομο του Sassex και να ξεχάσεις για πάντα ότι ορίζει τη προσωπικότητά σου, σκέφτηκα. Μετά απο 20 λεπτάκια περίπου φτάσαμε στο προορισμό μας. Μια φτωχογειτονιά κοντά στο πιο τουριστικό δρόμο της Bangkok. O μεθυσμένος ελβετός παιτάχτηκε απο ένα καφέ και άρχισε να χαριεντίζεται. Με το psarra κοιταχτήκαμε με νόημα. Ξέραμε και οι δύο τι σήμαινε αυτό. Μία ντόπια πανέμορφη γυναίκα με κοίταξε επίσης με νόημα, αλλά εντελώς διαφορετικό. Ανταπέδωσα. Κάτσαμε μια στιγμή για να πάρουμε λίγο χρόνο και να αναλύσουμε τα δεδομένα τρόγωντας εξωτικά φρούτα. Όχι οτι χρειαζόταν να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά είναι αγαπημένη ασχολία.
Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας με αλφαβητική σειρά και πήραμε το μπάνιο μας. Δε μπορούσα να κάτσω με τίποτα εκεί μέσα. Ένοιωθα λές και είχα πιει πορτοκαλάδα με κοκαίνη, αμφεταμίνες, mdma, viagra, speed και μπριγιαντίνη διαλυμένα μέσα. Βγήκαμε με το psarra και πήγαμε να εντριφύσουμε στη τοπική κουλτούρα. Δε ξέραμε όμως με τι είχαμε να κάνουμε. Η τοπική κουλτούρα είχε ήδη εντριφύσει πρώτη σε μας και 'μεις είχαμε μείνει μόνοι μες τον ωκεανό της άγνοιας και παλεύαμε να βρούμε ένα κομμάτι ξύλο για να μας βοηθήσει να επιπλεύσουμε. Τα καταφέραμε μόνο, όταν ήταν πλέον πολύ αργά. Είχαμε όμως ο ένας τον άλλο και αυτό ήταν το πιο σημαντικό. Εντοπίσαμε ένα τηλέφωνο και κοιταχτήκαμε πάλι με νόημα. Αμέσως πιάσαμε το ακουστικό και τηλέφωνήσαμε στο NitroRadio. Ζητήσαμε να βάλουν το Samba της Παπαρίζου και το αφιερώσαμε στις μαύρες κάργιες που χτυπιούνται στα βράχια μας. Νοιώσαμε καλύτερα.
Ξαφνικά κατάλαβα οτι μια Αγνώστου Ταυτότητας Επίγεια Παλάμη αγγίζει το κώλο μου. Γύρισα και είδα το μεθυσμένο ελβετό να με κοιτάει και να μου λέει στο αυτί "πάμε να μας τρίψουν, θα σ' αρέσει". Δεν μπορούσα να πω όχι. Μ' αρέσει όντως να με τρίβουν. Μ' αρέσει να με τρίβουν στις πατούσες, το κρόταφο και τα γεννητικά μου όργανα. Μπήκαμε σε ένα σκοτεινό δωμάτιο που μύριζε μέντα, ακουγόντουσαν νερά που κυλάνε και κάθονταν 5 Ταιλανδέζες που με κοιτούσαν πολύ περίεργα. Μου έστελναν κάτι, αλλά δε μπορούσα να το λάβω. Κακή σύνδεση. Η iosifina άρχισε να βγάζει αργά τα ρούχα της. Εμένα και το μεθυσμένο ελβετό μας έγδυσαν οι γυναίκες. Με πήραν 2 απ' αυτές απο το χέρι και με πήγαν σε ένα άλλο δωμάτιο ακόμα πιο σκοτεινό. Τα σήματα δυνάμωσαν. Με ξάπλωσαν και άρχισαν να με τρίβουν. Μετά απο μία ώρα τριψίματος και λίγο πριν ανοίξει και το τελευταίο μου chakra, σταμάτησαν. Είχε πια βραδυάσει έξω και ο psarras μας περίμενε καπνίζοντας ένα kent.
- Ξέρεις τι κατάλαβα μαλάκα? Μου είπε.
- Τι? Απάντησα.
- Τα πάντα εδω πέρα κινούνται σύμφωνα με τους νόμος ενός συστήματος. Πρέπει να αντιληφθούμε το σύστημα για να καταλάβουμε τα πάντα. Ίσως χτυπήσουμε ή χάσουμε τη ταυτότητά μας ή ακόμα και ν' αλλάξουμε φύλλο, αλλά πρέπει να μάθουμε το σύστημα.
- Ναι.
Το φαγητό εδώ είναι ο παράδεισος και η κόλαση μαζί. Ή μάλλον καλύτερα, το φαγητό είναι στο κέντρο ακριβώς και εσύ επιλέγεις σε πια μεριά θα σταθείς για να το δεις. Εγώ επέλεξα τη μεριά της κόλασης, μα σύντομα μετάνοιωσα πικρά. Το πρώτο μου γεύμα ήταν chicken burger.
Το βράδυ ο δρόμος μας οδήγησε στη Khao San. Εκεί με χάωσαν. Εκεί για πρώτη φορά το σύστημα πήρε μορφή και με κοίταξε στα μάτια. Με χλεύασε. Το κοίταξα κι εγώ και χαμογέλασα. Το ήξερα πως αργά ή γρήγορα θα ήταν δικό μου. Το βράδυ εξελίχθηκε βίαια. Οι πληροφορίες κάναν παγοδρομίες στο μυαλό μου και ο αέρας και η μασχάλη μου μυρίζαν καλοκαίρι. Λίγο πριν παραδωθώ τελείως στο αλκοόλ κατάλαβα πως τα πάντα εδώ είναι σα το φαγητό, πρέπει να επιλέξεις που θα σταθείς και ύστερα όλα εμφανίζονται μπροστά σου.

6 σχόλια:

Γκρινιάρης είπε...

Για το δρόμο καλό είναι. Με λίγη ορθογραφία το κομμάτι θα έπαιρνε πάνω του.

Ανώνυμος είπε...

Αντε ρε γκρινίαρη, η γοργόνα είναι ποιήτρια, μια μέρα θα το καταλάβεις κι εσύ.
("Αλλά θα'ναι πια αργά"- δεν νομίζω ότι είναι ποτέ αργά για τίποτα πρέπει όμως να βάλουμε και λίγο μελόδραμα, δεν γίνεται.)

cracked είπε...

Πολύ ωραία!!

psarras είπε...

EPOS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Malaka exo kserathei sta gelia kai opou na nai tha mou balei xeri kanenas israhlinos malakopitouras.. Gia ayto to kobo. Super to keimeno487487648764864876487648764

Ανώνυμος είπε...

μαλακα το κειμενο γαμαααααααειειει
, δε ζήλεψα τόσο καιρό που λείπατε ,ζήλεψα τώρα που διάβασα αυτό . Θα σου σπάσω τα μούτρα απο κοντά , σε αγαπώ , πσαρρά και εσένα σε αγαπώ και θα σου σπάσω τα μούτρα απο κοντά και εσένα ιωσηφίνα και ε και εσένα σε αγαπώ και φυσικά θα σου σπάσω και εσένα τα μούτρα. (αυτός είναι ο λόγος που υπάρχει ο πληθυντικός αριθμός , για να γλιτώνουμε όλους αυτούς τους συνδέσμους και τις επαναλήψεις.)

πσαρράς κάνε ρε κι αλλες ανταποκρισεις απο ζούγκλες , ναούς και μπουρδέλα !!!!

Chaca-Khan είπε...

τι καλό! τώρα που το ξαναδιάβασα! τί καλό!